از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هفت سیستم شبکه‌ای و شبکه‌های براوه آنها در سه‌بعدی

در هندسه و بلورشناسی ، یک شبکه براوه ، که به نام آگوست براوه ( 1850 ) نامگذاری شده است، [ 1 ] یک آرایه نامتناهی از نقاط گسسته است که توسط مجموعه‌ای از عملیات انتقال گسسته ایجاد می‌شود و در فضای سه‌بعدی با ... توصیف می‌شود.

{\displaystyle \mathbf {R} =n_{1}\mathbf {a} _{1}+n_{2}\mathbf {a} _{2}+n_{3}\mathbf {a} _{3}،}

که در آن، n i هر عدد صحیحی هستند و a i بردارهای انتقال اولیه یا بردارهای اولیه‌ای هستند که در جهات مختلف (نه لزوماً عمود بر هم) قرار دارند و شبکه را می‌پوشانند. انتخاب بردارهای اولیه برای یک شبکه براوه داده شده منحصر به فرد نیست. یک جنبه اساسی هر شبکه براوه این است که، برای هر انتخاب جهت، شبکه هنگام نگاه کردن در آن جهت انتخاب شده، از هر یک از نقاط شبکه گسسته دقیقاً یکسان به نظر می‌رسد.

مفهوم شبکه براوه برای تعریف رسمی یک آرایش کریستالی و مرزهای (محدود) آن استفاده می‌شود. یک کریستال از یک یا چند اتم، به نام پایه یا موتیف ، در هر نقطه شبکه تشکیل شده است. پایه ممکن است از اتم‌ها ، مولکول‌ها یا رشته‌های پلیمری ماده جامد تشکیل شده باشد و شبکه، مکان‌های پایه را فراهم می‌کند.

دو شبکه براوه اغلب در صورتی معادل در نظر گرفته می‌شوند که گروه‌های تقارن ایزومورفیک داشته باشند . به این معنا، 5 شبکه براوه ممکن در فضای دو بعدی و 14 شبکه براوه ممکن در فضای سه بعدی وجود دارد. 14 گروه تقارن ممکن شبکه‌های براوه، 14 گروه از 230 گروه فضایی هستند . در زمینه طبقه‌بندی گروه‌های فضایی، شبکه‌های براوه همچنین کلاس‌های براوه، کلاس‌های حسابی براوه یا دسته‌های براوه نامیده می‌شوند. [ 2 ]

https://en.wikipedia.org/wiki/Bravais_lattice