حالت های کوانتومی به عنوان بردار
حالت های کوانتومی به عنوان بردار
[ ویرایش ]
همچنین ببینید: فرمول بندی ریاضی مکانیک کوانتومی ، نماد Bra-ket ، و عملگر موقعیت
در یک لحظه خاص از زمان، تمام مقادیر تابع موج Ψ( x , t ) اجزای یک بردار هستند. تعداد نامحدودی از آنها وجود دارد و از ادغام به جای جمع استفاده می شود. در نماد Bra–ket ، این بردار نوشته شده استو به عنوان "بردار حالت کوانتومی" یا به سادگی "حالت کوانتومی" نامیده می شود. چندین مزیت برای درک توابع موج به عنوان نمایش عناصر یک فضای برداری انتزاعی وجود دارد:
- از تمام ابزارهای قدرتمند جبر خطی می توان برای دستکاری و درک توابع موج استفاده کرد. به عنوان مثال:
- جبر خطی توضیح میدهد که چگونه میتوان به یک فضای برداری مبنای داد و سپس هر بردار در فضای برداری را میتوان بر اساس آن بیان کرد. این رابطه بین یک تابع موج در فضای موقعیت و یک تابع موج در فضای تکانه را توضیح می دهد و نشان می دهد که احتمالات دیگری نیز وجود دارد.
- از نماد Bra–ket می توان برای دستکاری توابع موج استفاده کرد.
- این ایده که حالات کوانتومی بردارهایی در یک فضای برداری انتزاعی هستند در تمام جنبه های مکانیک کوانتومی و نظریه میدان کوانتومی کاملاً کلی است ، در حالی که این ایده که حالت های کوانتومی توابع "موجی" با ارزش پیچیده فضا هستند، تنها در شرایط خاصی صادق است.
پارامتر زمان اغلب سرکوب می شود و در ادامه خواهد آمد. مختصات x یک شاخص پیوسته است. | x 〉 بردارهای نامناسبی نامیده می شوند که بر خلاف بردارهای مناسبی که قابل نرمال سازی تا واحد هستند، فقط می توانند به یک تابع دلتای دیراک نرمال شوند. [ nb 3 ] [ nb 4 ] [ 29 ]
بنابراین
.
که مشابه رابطه کامل بودن مبنای متعارف در فضای هیلبرت N بعدی است.
یافتن عملگر همانی در یک مبنا، به حالت انتزاعی اجازه میدهد که به صراحت در یک مبنا بیان شود، و بیشتر (محصول داخلی بین دو بردار حالت و سایر عملگرها برای مشاهدهپذیرها را میتوان در مبنا بیان کرد).