قضیه بورل-کاراتئودوری
از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
در ریاضیات ، قضیه بورل-کاراتئودوری در تحلیل پیچیده نشان می دهد که یک تابع تحلیلی ممکن است به قسمت واقعی آن محدود شود . این یک کاربرد از اصل مدول حداکثر است . این نام برای امیلی بورل و کنستانتین کاراتودوری است .
بیان قضیه [ ویرایش ]
اجازه دهید یک تابع تحلیلی در شود دیسک بسته از شعاع R محور در منشاء . فرض کنید که R < R . سپس ، ما نابرابری زیر را داریم:
در اینجا ، هنجار در سمت چپ نشان دهنده حداکثر مقدار f در دیسک بسته است:
(جایی که آخرین برابری به دلیل اصل مدول حداکثر است).
اثبات [ ویرایش ]
تعریف توسط
اگر f ثابت باشد ، نابرابری از آنجا بی اهمیت است، بنابراین ممکن است فرض کنیم f ثابت نیست. ابتدا f (0) = 0. بگذارید. از آنجا که Re f هارمونیک است ، Re f (0) برابر است با میانگین مقادیر آن در اطراف هر دایره ای که مرکز آن 0 باشد. یعنی ،
از آنجا که f تحلیلی و غیر ثابت است ، بنابراین باید Re f نیز ناپایدار باشد. از آنجا که Re f (0) = 0 ، ما باید Re داشته باشیمبرای برخی از z روی دایره
، بنابراین ما ممکن است
. اکنون f به نیم صفحه P در سمت چپ خط x = A نقشه می زند. تقریباً هدف ما این است که این نیم صفحه را روی یک دیسک ترسیم کنیم ، لمای شوارتز را در آنجا اعمال کنیم و نابرابری بیان شده را مشخص کنیم.
{\ P را به نیم صفحه استاندارد چپ می فرستد .
نیم صفحه چپ را به دایره شعاع R با مرکز مبدا می فرستد . کامپوزیت که از 0 تا 0 نقشه می کشد ، نقشه مورد نظر است:
از لما شوارتز اعمال شده به کامپوزیت این نقشه و f ، ما داریم
بگیر | z | ≤ R . موارد فوق می شود
بنابراین
،
همانطور که ادعا شده است. در حالت کلی ، ممکن است موارد بالا را در f ( z ) - f (0) اعمال کنیم:
که در صورت تنظیم مجدد ادعا می کند.
منابع
https://en.wikipedia.org/wiki/Borel%E2%80%93Carath%C3%A9odory_theorem