ریاضیات

اولین دستاوردهای علمی [ ویرایش ]

پوانکاره پس از دریافت مدرک خود، به عنوان مدرس جوانی در ریاضیات در دانشگاه کان در نرماندی (در دسامبر 1879) شروع به تدریس کرد. در همان زمان او اولین مقاله اصلی خود را در مورد درمان دسته ای از توابع automorphic منتشر کرد .

در آنجا، در کان ، او با همسر آینده‌اش، لوئیز پولن d'Andecy (1857-1934)، نوه ایزیدور جفروی سنت هیلر و نوه اتین جفروی سنت هیلر آشنا شد و در 20 آوریل 1881 با یکدیگر ازدواج کردند. [16] آنها با هم صاحب چهار فرزند شدند: Jeanne (متولد 1887)، Yvonne (متولد 1889)، Henriette (متولد 1891)، و Léon (متولد 1893).

پوانکاره بلافاصله خود را در میان بزرگترین ریاضیدانان اروپا معرفی کرد و توجه بسیاری از ریاضیدانان برجسته را به خود جلب کرد. در سال 1881 پوانکاره به سمت تدریس در دانشکده علوم دانشگاه پاریس دعوت شد . او دعوت را پذیرفت. در طول سال های 1883 تا 1897، او تجزیه و تحلیل ریاضی را در École Polytechnique تدریس کرد .

در سالهای 1881-1882، پوانکاره شاخه جدیدی از ریاضیات را ایجاد کرد: نظریه کیفی معادلات دیفرانسیل . او نشان داد که چگونه می توان مهم ترین اطلاعات را در مورد رفتار یک خانواده از راه حل ها بدون نیاز به حل معادله به دست آورد (زیرا این ممکن است همیشه ممکن نباشد). او با موفقیت از این رویکرد برای مسائل مکانیک سماوی و فیزیک ریاضی استفاده کرد .

شغل [ ویرایش ]

او هرگز به طور کامل حرفه خود را در مدیریت معدن به ریاضیات رها نکرد. او از سال 1881 تا 1885 در وزارت خدمات عمومی به عنوان مهندس مسئول توسعه راه آهن شمال کار کرد. او سرانجام در سال 1893 به عنوان مهندس ارشد سپاه معادن و در سال 1910 به عنوان بازرس کل انتخاب شد.

او از سال 1881 شروع کرد و تا پایان دوران حرفه ای خود در دانشگاه پاریس ( سوربن ) تدریس کرد. او ابتدا به عنوان maître de conférences d'analyse (دانشیار تحلیل) منصوب شد . [17] در نهایت، او کرسی های مکانیک فیزیکی و تجربی، فیزیک ریاضی و نظریه احتمالات، [18] و مکانیک آسمانی و نجوم را بر عهده گرفت.

در سال 1887، در سن 32 سالگی، پوانکاره به عضویت آکادمی علوم فرانسه انتخاب شد . او در سال 1906 رئیس آن شد و در 5 مارس 1908 به عضویت آکادمی فرانسه انتخاب شد .

در سال 1887، او برنده اسکار دوم، مسابقه ریاضی پادشاه سوئد برای حل مسئله سه جسم در مورد حرکت آزاد اجسام چندگانه در مدار شد. ( بخش مشکل سه بدنه را در زیر ببینید.)

در سال 1893، پوانکاره به دفتر طول جغرافیایی فرانسه پیوست ، که او را در هماهنگی زمان در سراسر جهان مشغول کرد. در سال 1897 پوانکاره از یک پیشنهاد ناموفق برای اعشار کردن اندازه دایره ای و در نتیجه زمان و طول جغرافیایی حمایت کرد . [19] این پست بود که او را به بررسی مسئله ایجاد مناطق زمانی بین‌المللی و هماهنگی زمان بین اجسام در حرکت نسبی سوق داد. ( به بخش نسبیت در زیر مراجعه کنید.)

در سال 1904، او در محاکمه آلفرد دریفوس مداخله کرد و به ادعاهای علمی جعلی در مورد شواهد ارائه شده علیه دریفوس حمله کرد.

پوانکاره از سال 1901 تا 1903 رئیس انجمن نجوم فرانسه (SAF) بود .

دانش آموزان [ ویرایش ]

پوانکاره دو دانشجوی برجسته دکترا در دانشگاه پاریس داشت، لوئیس باکلیه (1900) و دیمیتری پمپیو (1905). [21]

مرگ [ ویرایش ]

در سال 1912، پوانکاره به دلیل مشکل پروستات تحت عمل جراحی قرار گرفت و متعاقباً بر اثر آمبولی در 17 ژوئیه 1912 در پاریس درگذشت. او 58 سال سن داشت. او در طاق خانواده پوانکاره در گورستان مونپارناس ، پاریس، در بخش 16 نزدیک به دروازه خیابان امیل-ریچارد به خاک سپرده شد.

یک وزیر سابق آموزش و پرورش فرانسه، کلود آلگر ، در سال 2004 پیشنهاد کرد که پوانکاره در پانتئون پاریس، که مخصوص شهروندان فرانسوی با بالاترین افتخار است، دفن شود . [22]

گور خانواده پوانکاره در Cimetière du Montparnasse

کار [ ویرایش ]

خلاصه [ ویرایش ]

پوانکاره در زمینه‌های مختلف ریاضیات محض و کاربردی از جمله: مکانیک سماوی ، مکانیک سیالات ، اپتیک ، الکتریسیته ، تلگراف ، موئینگی ، کشش ، ترمودینامیک ، نظریه پتانسیل ، نظریه کوانتومی ، نظریه نسبیت و کیهان‌شناسی فیزیکی کمک‌های زیادی کرد .

او همچنین یک محبوب کننده ریاضیات و فیزیک بود و چندین کتاب برای عموم مردم نوشت.

از جمله موضوعات ویژه ای که وی در آن مشارکت داشت می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• توپولوژی جبری (زمینه ای که پوانکاره عملا اختراع کرد)
• تئوری توابع تحلیلی چندین متغیر پیچیده
• نظریه توابع آبلی
• هندسه جبری
• حدس پوانکاره که در سال 2003 توسط گریگوری پرلمن اثبات شد .
• قضیه عود پوانکاره
• هندسه هذلولی
• نظریه اعداد
• مشکل سه بدنه
• نظریه معادلات دیوفانتین
• الکترومغناطیس
• نظریه نسبیت خاص
• گروه بنیادی
• در زمینه معادلات دیفرانسیل ، پوانکاره نتایج بسیاری داده است که برای نظریه کیفی معادلات دیفرانسیل حیاتی هستند، به عنوان مثال کره پوانکاره و نقشه پوانکاره .
• پوانکاره در مورد "باور همه" به قانون عادی خطاها ( برای توضیح آن "قانون" به توزیع عادی مراجعه کنید)
• مقاله ای تاثیرگذار منتشر کرد که یک استدلال ریاضی جدید در حمایت از مکانیک کوانتومی ارائه می کرد . [8] [23]