ریاضیات

مواد از دست دادن انتقال صدا (TL).

مواد TL صدا برای مسدود کردن یا کاهش نویز منتشر شده از طریق یک سازه مانند دیوارهای یک محوطه یا اتاق استفاده می شود. این مواد معمولاً سنگین و متراکم هستند و خواص انتقال صدا ضعیفی دارند. کاربردهای رایج شامل موانع، پانل های محفظه، پنجره ها، درها و مصالح ساختمانی برای ساخت اتاق می باشد.

تمام محصولات فروخته شده برای کنترل نویز باید دارای رتبه بندی TL باشند که توسط استاندارد ASTM تعیین می شود. توجه به این نکته مهم است که رتبه بندی TL با فرکانس متفاوت است. مقادیر TL به طور کلی از 20 تا 60 دسی بل متغیر است که عدد بالاتر نشان دهنده خواص تضعیف برتر است. برای مقادیر TL مصالح ساختمانی رایج، به جدول 9.12 در دفترچه راهنمای نویز (AIHA، 2003، یا آخرین ویرایش) مراجعه کنید.

محفظه های صوتی

محفظه صوتی رایج ترین مسیر درمان است. معمولاً از محفظه ها برای رسیدگی به چندین منبع نویز به طور همزمان یا زمانی که اقدامات کنترلی امکان پذیر برای منبع وجود ندارد استفاده می شود. با این حال، تعدادی از مزایا و معایب مرتبط با محفظه های جامد (بدون نشتی صوتی) وجود دارد که باید توسط کاربر در نظر گرفته شود.

مزایای:

• می تواند 20 تا 40 دسی بل کاهش نویز ایجاد کند.
• قابل نصب در بازه زمانی نسبتاً کوتاه
• با هزینه مناسب قابل خرید و نصب است.

• کاهش قابل توجه نویز را در طیف وسیعی از فرکانس ها فراهم می کند.

معایب:

• دسترسی بصری و فیزیکی کارگران به تجهیزات محدود شده است.
• جداسازی مکرر و مونتاژ مجدد محفظه اغلب منجر به ایجاد مسیرهای باز و مستقیم قابل توجهی از طریق شکاف ها و دهانه های کوچک در امتداد اتصالات پانل می شود (کنار صدا).
• تجمع گرما در داخل محفظه می تواند مشکل ساز باشد.
• ممکن است نیاز باشد که نور داخلی و اطفاء حریق در طراحی گنجانده شود.
• پتانسیل طولانی مدت برای آلودگی سطح داخلی ناشی از غبار روغن یا سایر ذرات معلق در هوا زیاد است.
• پانل ها آسیب می بینند یا مواد جذب داخلی به سادگی با گذشت زمان خراب می شوند.

• محفظه ها نیاز به تعمیر و نگهداری دوره ای دارند، مانند تعویض مهر و موم و مواد واشر، تا یکپارچگی صوتی در یک مقدار تضعیف بالا حفظ شود.

محفظه‌ها، هم بدون قفسه و هم با طراحی سفارشی، در تعدادی از تولیدکنندگان فهرست‌شده در راهنمای تولیدکننده محصول کنترل نویز و لرزش در دسترس هستند . همچنین با پیروی از دستورالعمل‌های ساخت محوطه می‌تواند مقرون به صرفه‌تر باشد .

موانع صوتی

یک مانع صوتی یک پارتیشن جزئی است که بین منبع نویز و گیرنده قرار می گیرد که به مسدود کردن یا محافظت از گیرنده از مسیر مستقیم انتقال صدا کمک می کند. برای موثر بودن یک مانع جزئی، بسیار مهم است که گیرنده در میدان مستقیم باشد، نه میدان طنین انداز. اگر محل کار در درجه اول در میدان طنین انداز باشد، در این صورت سود مانع ناچیز خواهد بود.

کاهش نویز ایجاد شده توسط یک مانع تابعی مستقیم از موقعیت نسبی آن نسبت به منبع و گیرنده، ابعاد مؤثر آن و طیف فرکانس منبع نویز است. محدودیت های عملی تضعیف مانع بین 15 تا 20 دسی بل خواهد بود. برای جزئیات بیشتر در مورد محاسبه تلفات درج سد یا تضعیف، کاربر باید برخی از منابع، به ویژه کتاب راهنمای نویز (AIHA، 2003، یا آخرین ویرایش) را بررسی کند. توصیه هایی برای طراحی و مکان یابی مانع صوتی برای به حداکثر رساندن قابلیت کاهش نویز عبارتند از:

• مانع باید تا حد امکان به منبع و گیرنده یا هر دو نزدیک باشد.
• عرض مانع در دو طرف منبع نویز باید حداقل دو برابر ارتفاع آن باشد (هرچه پهن تر بهتر).
• ارتفاع باید به اندازه عملی باشد.
• تلفات انتقال صدا پانل باید حداقل 10 دسی بل بیشتر از کاهش نویز تخمینی مانع باشد.
• مانع باید محکم باشد و حاوی هیچ شکاف یا منفذی نباشد.

• کارگر(هایی) که توسط مانع محافظت می شوند باید در درجه اول در میدان صوتی مستقیم کار کنند.

درمان گیرنده

گزینه کنترل نهایی شامل کاهش نویز در گیرنده است. هنگامی که عملی به نظر می رسد، می توان پناهگاه های پرسنل را نصب کرد یا گیرنده را می توان به یک منطقه نسبتاً آرام منتقل کرد. مهم است که به خاطر داشته باشید که قرار گرفتن در معرض صدای کارگران تابعی از میزان نویز و مدت زمان قرار گرفتن در معرض است. بنابراین، درمان گیرنده در مناطقی با سر و صدای زیاد برای آن دسته از فعالیت‌های شغلی که نسبتاً ثابت هستند یا محدود به یک منطقه نسبتاً کوچک هستند، و در آن زمان قابل توجهی در طول روز کاری صرف می‌شود، بهترین عملکرد را دارد.

محوطه های کارگری

محفظه ها یا پناهگاه های پرسنل، می توانند به جای کاهش سطح صدای تجهیزات، وسیله ای مقرون به صرفه برای کاهش قرار گرفتن در معرض صدای کارگران ارائه کنند. غرفه ها یا اتاق های کنترل به صورت تجاری از تعدادی تولید کننده در دسترس هستند که بسیاری از آنها در راهنمای تولید کننده محصول کنترل نویز و لرزش فهرست شده اند.(به بخش VII-منابع مراجعه کنید). هزینه این واحدها معمولاً بسته به اندازه و پیچیدگی طراحی آنها و نیاز آنها به کنترل های الکترونیکی، نظارت تصویری، تعداد پنجره های مشاهده و سایر ویژگی ها از 5000 تا 35000 دلار متغیر است. هر یک از فروشندگان ذکر شده در راهنمای سازنده می توانند در صورت درخواست برآورد هزینه را ارائه دهند. به عنوان حداقل نیاز، تمام اتاق های کنترل باید سطح صدای داخلی کمتر از 80 دسی بل را داشته باشند، که قرار گرفتن در معرض صدای کارگران را به حداقل می رساند. با این حال، اگر نیاز به برقراری ارتباط با کارگران در داخل اتاق کنترل وجود داشته باشد، معیار طراحی بهتر این است که سطح صدا را به 60 dBA یا کمتر محدود کنیم.

همانطور که در بالا ذکر شد، برای اینکه یک محوطه پرسنل به خوبی کار کند، بسیار مهم است که کارگران بخش قابل توجهی از شیفت کاری خود را در پناهگاه بگذرانند. مقدار زمان مورد نیاز در داخل محفظه به میزان قرار گرفتن در معرض نویز موجود بستگی دارد. ضمیمه A: محاسبه قرار گرفتن در معرض نویز استاندارد OSHA Occupational Noise Exposure، 29 CFR 1910.95، می تواند برای کمک به تعیین مدت زمان مورد نیاز در داخل یک محفظه برای کاهش قرار گرفتن در معرض نویز کمتر از سطوح مورد نظر، مانند TWA 90 dBA یا 85 استفاده شود. dBA

جابجایی

در نهایت، اگر برای کارگر ضروری نیست که زمان قابل توجهی را در مجاورت تجهیزات پر سر و صدا سپری کند، گزینه دیگری برای کاهش قرار گرفتن در معرض نویز، جابجایی کارگر به یک منطقه ساکت تر است. اغلب، اپراتورهای تجهیزات بیشتر وقت خود را در نزدیکی تجهیزات تولید یا فرآیند می گذرانند، در حالی که در واقع می توانند 5 تا 7 فوت عقب بایستند، جایی که سطح صدا ممکن است چند دسی بل کمتر باشد. با این حال، برای جابجایی به محل کار، بسیار مهم است که کارگر همچنان بتواند همان وظیفه شغلی را انجام دهد.

برای کمک به شناسایی مناطق یا مناطقی که سطح سر و صدای کمتری وجود دارد، یک بررسی صوتی جامع از منطقه تولید توصیه می شود. همچنین ترسیم داده‌های سطح صدا بر روی یک چیدمان تجهیزات یا پلان زمین، سپس اضافه کردن یا ترسیم خطوط کانتور با سطوح صدای یکسان بسیار ارزشمند است. این منجر به یک نقشه کانتور نویز می شود که اغلب مفید است زیرا یک نمایش ساده از میدان صوتی را در یک منطقه بزرگ ارائه می دهد. این نقشه‌ها علاوه بر شناسایی مناطقی با سطوح نویز پایین‌تر، ممکن است برای آموزش بصری و آموزش کارگران در مورد جایی که حفاظت شنوایی اجباری است و به عنوان ابزاری برای شناسایی نقاط داغ برای کنترل‌های نویز احتمالی مورد استفاده قرار گیرد.